Wisselen van baan of blijven? De kracht van kiezen

Dagelijks ontvang ik mensen zoals jij en ik in mijn praktijk. En waar ik me toch altijd weer over verbaas is dat ze ontzettend hard aan het werk zijn om hun huidige baan leuk te vinden. Terwijl heel hun lichaam schreeuwt: ik moet hier weg! En dan grijpt je brein in en bedenk je allerlei redenen om toch te blijven. “Het valt toch wel mee, het gras bij de buren is ook niet altijd groener, ik moet me niet aanstellen, of ik mag blij zijn dat ik een baan heb”. Waar komt dat fenomeen vandaan en hoe ga je ermee om? Lees de kracht van kiezen en ontdek wat beter is voor je. Wisselen van baan of blijven.

Wat steken we veel energie in zaken die niet goed voor ons zijn

Wat is dat toch voor interessant verschijnsel dat we onze energie vooral besteden aan zaken die niet goed voor ons zijn. Zo willen we meer bewegen en pakken toch vaker de auto dan de fiets. We willen gezonder eten, maar kiezen keer op keer voor het gemak van een kant-en-klare maaltijd. En ondanks dat we geen uitdaging of bevrediging vinden in onze huidige baan blijven we zitten waar we zitten. Het gewaande comfort van de comfortzone wint het keer op keer. Dat zit zo geprogrammeerd in ons (oer)brein. We houden niet van verandering, want verandering brengt gevaar. Tenminste dat denken we.

Een effectieve verandermethode

Ken je dat komische filmpje van Bob Newhart – Stop it? Bob ontvangt een cliënt die de angst heeft om levend begraven te worden in een box. En hoewel dit een irreële angst is, beheerst die angst wel haar leven. Gelukkig heeft Bob een effectieve verandermethode, die altijd werkt. Kijk maar even (kijktijd 6:20):

Een malende stroom aan gedachten

Was het maar zo makkelijk! Dat met de twee simpele woorden ‘stop ermee’ onze gedachtestroom tot stilstand komt. Wist je dat we ongeveer 60.000 gedachtes per dag hebben? Dat zijn er bijna vijf per minuut! En dat we geneigd zijn al deze gedachten serieus te nemen? Ze ontstaan uit herinneringen, emoties en angsten. Soms zijn ze prettig en stimuleren ze je. Vaak houden die gedachten je juist van je doel af. Inderdaad de donderse belemmerende gedachten.

Jouw bus én jouw bijrijders

Tijdens mijn ACT-opleiding leerde ik een prachtige metafoor van een bus. Deze gebruik ik graag in mijn praktijk en ik deel hem nu ook met jou.

Stel je voor dat je de bestuurder bent van een bus. De plekken waar je met de bus naartoe wilt rijden staan symbool voor je waarden, doelen en dromen. Bijvoorbeeld stewardess, vrijheid en een tweede huis in een warm land.

Naast je in de bus zit je grootste angst, bijvoorbeeld de angst om te falen, om afgewezen te worden, of de angst voor een paniekaanval.

Pak er gerust even pen en papier bij en beantwoord de volgende vragen:

• Wat is jouw grootste angst?
• Wie zit er naast jou in de bus?
• Hoe ziet die angst er precies uit?

Wie zit er nog meer in jouw bus?

En het blijft niet bij die ene angst. Achter je zitten nog een paar andere passagiers die zich bemoeien met de keuzes die je probeert te maken. Al deze passagiers staan symbool voor de gedachten in je hoofd. Zo roept er één dat je toch vooral niet te hard moet rijden en voorzichtig moet zijn. De ander moppert dat je met dit tempo nooit bij je bestemming komt. Weer een ander roept dat je linksaf moet, terwijl je eigenlijk liever rechtsaf zou slaan. Kortom de “mensen” in de bus bemoeien zich overal mee. En wat je ook doet, het lukt je nooit om iedereen tevreden te krijgen.

Sommige mensen noemen die gedachten hun kritische ik of innerlijke saboteur. Herken je dit soort verwarrende gedachten? Vaak ingegeven door angst, je weet wel de passagier die naast je zit.

Stel nu dat je naar al die gedachten en je angst zou luisteren. Wat gebeurt er dan? Wat als je linksaf en rechtsaf zou gaan, rechtdoor en achteruit, hard en zacht? De kans is groot dat je verward stil blijft staan met je bus. Is dit een beetje vergelijkbaar met de verlamming die je soms ervaart?

De bus resoluut op weg naar zijn bestemming

De moraal van dit verhaal is: jij bent de bestuurder. Er is maar één stuur in de bus en dat heb jij in handen. Wat je passagiers vooral doen is heel hard roepen. Zelfs je grootste angst bepaalt niet welke richting jij op gaat. Dit gebeurt alleen als je denkt dat die angst de bestuurder is. En dat is niet zo. Want als je bereid bent om je grootste angst naast je en de andere passagiers achter je te laten schreeuwen en mopperen, dan kun je vervolgens zelf je eigen richting bepalen. “Het kan niet” is tenslotte ook maar een mening.

Kijk en laat je inspireren (kijktijd 4:41):

De kracht van kiezen: wisselen van baan of blijven

Ik kan op afstand niet bepalen wat de betere keuze voor je is. Ik kan je wel garanderen dat het maken van een keuze bevrijdend werkt. Je koppelt je dan los van verlammende angsten en laat je niet langer tegenhouden door belemmerende gedachten. Die angsten en belemmeringen zijn er nog wel, je kiest er simpelweg voor om je er niet meer door te laten leiden. En ja, dat gaat een stuk makkelijker met professionele hulp.

Is die stap nog te groot en herken jij je wel in dit verhaal? Schrijf je dan in voor mijn inspiratiemail. Je ontvangt dan maandelijks tips over de arbeidsmarkt en het bepalen van je loopbaan. Bovendien ontvang je als welkomstcadeau het e-book Vind de baan die écht bij je past met een praktisch 6 stappenplan. Dit helpt je sowieso bij je keuze wisselen van baan of blijven.